Neresinden tutsam bu sözü canım yanıyor. Fasulye gibi dünyalar güzeli bir yemeğin baş malzemesine söylenmesi ayrı bir hüzün. Dişi ile tırnağıyla çabalayıp hayatın bir yerinden tutunmaya çalışan insanlara söylenmesi ayrı bir hüzün. Bu sözü kendisine ima edildiğini her halde duymayan çok az insan vardır. Belki dostumuz ağızsız dilsiz hayvanlar vardır. İşin felsefe yönünü bir yana bırakalım nimetten saymadığımız her ne ise onu bir gün gelip kaybettiğimizde anlıyoruz değerini. Hele bir zamanlar adına türküler yakılan fasulye “Fasulye iki buçuk lira hem oynasın hem kaynasın.” Bugün fasulyenin fiyatı 100 liradan başlıyor.

Bugün nimetten saydığımız otomobiller, 3 + 1 daireler, yeni mobilyalar, gösterişi halılar, çil, çil paralar; tadını unuttuğumuz domateslerin, salataların ve daha birçok meyvenin, sebzenin, halis muhlis buğdayın, haşlanması ayrı, kızartması ayrı lezzetli bizim patateslerin, o tadı damakta meşhur karpuzların, incir tadında kuru incirin yerini tutmuyor.  Kazandıklarımızla nimetten saymadıklarımızı kaybettik. Penceresinden güneşi ve gökyüzünü görmeyen çok katlı beton apartman dairelerine kavuşmak için sadece bir ömrü değil, huzuru, neşeyi ve sağlığımızı da beraber verdik.

Belki garip gelecek farkına varmadan çoğumuza biz toprağı da tohumu da çiçeği de nimetten saymadık. Öyle bir gün geldi ki; insan kendini bile nimetten saymıyor. Artık başkalarının kendini nimetten saymasına gerek kalmadı.

Ürettiğimiz makineler o kadar çoğaldı ki artık bizim yaşayacak alanlarımız kalmadı şehirlerde. Kırk elli sene önce şehrin nüfusuna göre bugünkü şehrin nüfusu azalmış, lakin evler kat be kat artmış. Bir zamanlar şehrin yerli bütün ahalisinin neredeyse hepsinin evi var. Kiracılar ancak başka şehirlerden gelen memurlar yahut şehre göç edenler. Bugün şehirde kiracılar sanırım ev sahiplerinin kat be kat üstünde sayıya sahip. Köylerin çoğunda ekmek pişmiyor, köy evlerinde tadına doyulmaz tere yağları, kuymaklar, lezzetli yağlı peynirler şehre gelmiyor artık. Meğer biz ne çok şeyi nimetten saymamışız da şimdi anlıyoruz bu nimetlerin değerini.

İşin dramatik tarafı da son otuz yılda yetişen neslin bu tatların çoğundan haberi olmadı, tatmadı.